Belarusun paytaxtı Minskdə keçirilən "Bizim gələcəyimiz" ("Naşe buduşşee") adlı turnirdə təşkilatçılardan birinin dediyi sözü çatdırıram: "O düzdür ki, "Qarabağ"ın məşqçisinin oğlu bu komanda ilə buradadır?" Bu həmin vaxt idi ki, "Qarabağ" UEFA Avropa Liqasındakı çıxışı ilə nəinki Belarusda, bütün qitədə özündən danışılmağa hamını vadar etmişdi. Bu səbəbdən təşkilatçı Dmitri Tışkovskinin marağını başa düşmək olardı.
Söhbət Qurban Qurbanovun illərdir ki, köməkçiliyini edən Elçin Rəhmanovun oğlundan – Cəfər Rəhmanovdan gedir. Turnirdən öncə müsahibə vermək istəmirdi: "Mən nə danışım e, müəllim?" "Qarabağ"ın U-14 komandası ilə çempion olduqdan sonra isə özü yaxınlaşıb "Müəllim, mən də müsahibə verə bilərəm? Artıq çempionuq, müsahibəyə hazıram" dedi.
Beləliklə, Prosport.Az bu dəfə "Qarabağ"ın U-14 komandasının qapıçısı Cəfər Rəhmanovun müsahibəsini təqdim edir:
– "Qarabağ"ın U-13 və U-15 komandaları Minskdəki turnirdə iştirak etsə də, çempion ola bilməmişdi. Sizdə qızıl medalları qazanacağınıza inam vardı?
– Bura gəlməmişdən qabaq "Qarabağ"ın 2 komandasının Minskdə keçirdiyi oyunlara baxmışdıq. Bizə deyilmişdi ki, ən güclü turnir 2010-cu il təvəllüdlülər arasında olacaq. Yaxşı motivasiya ilə Belarusa gəlmişdik. Düzdür, ilk beynəlxalq turnirimiz olduğundan, çempion olacağımızı gözləmirdik. Həyəcanlı idik. Ancaq qrupdan çıxdıqdan sonra inamımız artmışdı. Sonda qalib komanda olduq.
– Burada oyunlar cəmi 40 dəqiqədən ibarət olurdu. Bu hansısa çətinliyə səbəb olurdu?
– Bəli, Azərbaycan çempionatında 80 dəqiqə oyun keçiririk. Əslində burada 40 dəqiqə oynamaq daha çətin idi. Çünki elə olurdu ki, 1 gündə 2 oyun keçirməli olurduq. Oyunlar arası məsafə olduğundan, əzələlər tonusdan düşürdü. Həm də bu meydança daha standart səviyyədədir. Bakıda daha kiçik ölçüdə meydançada oyunlar keçiririk.
– Qrup mərhələsində oynasanız da, sonradan komandanın ən gənc oyunçusu Oqtay Mehrəliyev qapıda dayandı. Bu nə ilə bağlı idi?
– Ola bilər ki, o məndən daha üstün oldu. Biz çempionatda da belə rotasiya edirik. Oqtayın dayanması baş məşqçinin seçimidir. Bununla belə, həvəsdən düşməmək lazımdır. Hamıya bunu tövsiyə edə bilərəm.
– Minskdəki turnirdə cəmi 1 qol buraxdınız. O da BATE ilə qrup matçında sizin qapıya vuruldu. Həmin epizodda müdafiəçilərlə aranızda anlaşmazlıq oldu və önə çıxmadınız. Ola bilərmi ki, həmin epizoda görə daha sonra ehtiyatda qaldınız?
– Buna inanmıram. Bir səhvə görə dərhal ehtiyatda oturulmağım inandırıcı deyil.
– Orada sizdə, yoxsa müdafiəçilərdə səhv vardı?
– Müdafiəçilərlə kommunikasiya yaratmalıydım. Bütün komanda olaraq orada səhvimiz vardı.
– Atanız mərkəz yarımmüdafiəçisi olsa da, sizi qapı mövqeyində görürük. Necə oldu ki, qapıçı mövqeyində çıxış etməyə başladınız?
– Futbola yeni başlayanda hücumçu olmuşam. Həm də artıq çəkim vardı. "Qarabağ"ın aşağı yaş qrupları üzrə məşqçisi işləyən, həm də bizim ailəvi dostumuz olan Muarem Zekir bir gün atama dedi ki, məndə qapıçı kimi potensial görür (Qeyd: "Qarabağ" Akademiyasının koordinatoru Aftandil Hacıyevin oğlu Bilal Hacıyevin də qapıçı mövqeyində oynamasında bu Şimali Makedoniya türkünün rolu olub – red.). Mən özüm də dərhal buna razılaşdım.
– Atanız gəlib oyunlarınızı izləməyə vaxt tapır?
– Əslində belə vaxtı olmur. Ancaq "Yutub" üzərindən oyunlarımız göstəriləndə izləyir.
Səbuhi Musa