Öncədən düşündüyüm baş verir. Samir Abasov deyir ki, MOİK-lə matç “Neftçi”nin real gücünü göstərmir. Mənim üçün göstərdi. Əgər Abubakar kimi oyunçu start heyətdə oynadılmayıb, matça Ağadadaşla başlanılsaydı, mən də 2 əllə Abasovla razı olardım.

Abubakardan başqa, öz hücumameyilli futbolçularımız da MOİK-ə qol vurmağın çətin olmadığını göstərdi. MOİK I Liqada var-gəl edən, 8-ci sırada olan və autsayder “Şimal”dan cəmi 3 xal öndə olan komandadır.

Yəni, I Liqa təmsilçisi önünə Abubakarla çıxmaq “Neftçi” adına yaraşmır. Üstəlik, çıxıb 2 qol yemək bundan da betər yaraşmır. Daha bir üstəlik, VAR-ın olmadığı matçda MOİK 3-cü qolu vurur. Kim bilir VAR olsa, bu qol ofsayd sayılacaqdımı, yoxsa “Araz-Naxçıvan”la matçda olduğu kimi VAR işləməyəcəkdi və daha sonra ekranda göstərilməyən xətt bizə təqdim olunacaqdı...

MOİK-lə oyundan sonra fikrimi bir daha da qətiləşdirdim ki, komandaya hücumçu yox, müdafiəçi və qapıçı (onsuz da Rza Cəfərov küsdürülüb, oynadılsa da, motivasiyasız biridir) lazımdır. Əgər müdafiəçin MOİK-lə oyuna köklənməkdə çətinlik çəkirsə, bu nə jurnalistin, nə azarkeşin günahı deyil. Bu, futbolçu və onu matça kökləməli olan məşqçinin işidir.

Abubakarın gəlişi “Neftçi”nin ən zəif oyun qrafiki olan vaxtına təsadüf edir. Əvvəl “Qəbələ”, daha sonra MOİK, ayın 1-də də “Kəpəz”lə oyun. Ardıcıl 3-cü qələbə böyük motivasiya olacaq. Amma ən savadlı “Neftçi” azarkeşi də bilir ki, bu məsələlər bir Abubakarla həll olunmur. Bunun üçün köklü sistem düzəlməlidir. Məsələn, noyabrın 9-da tək Abubakarla “Qarabağ” önündə nəsə etməyin mümkünsüz olduğunu hamı yaxşı bilir (ümumiyyətlə, bu komanda son illər uğurlu qrafik cızan kimi “Qarabağ” önünə çıxır və hər şeyi sıfırdan başlamağa məcbur edir). Olsun elə “Zirə” ilə 1/8 final oyunu. Müdafiə və qapın etibarlı deyilsə, hücumçun 5 qol vursa nəyə yarayar, vurmasa nəyə...

Səbuhi MUSA